Jeruzalem vrijdagavond. De dag van Jezus’ kruisiging. De nacht daalt over de stad. Er zijn weinig mensen op straat. In de meeste huizen brandt licht en klinkt geluid van stemmen. Vandaag zijn er drie kruisigingen voltrokken op Golgotha, net buiten de stadsmuren van Jeruzalem. Twee ervan worden nauwelijks genoemd. Maar de derde, de kruisiging van Jezus van Nazareth, brengt onrust, angst en verdriet bij allen die betrokken zijn.
Ook over Golgotha daalt de nacht. Bij het licht van fakkels halen vrienden van Jezus van Nazareth zijn lichaam van het kruis. Ze willen hem begraven.
Zoals na iedere ramp neemt het leven al snel weer zijn normale gang. Voor velen is het zelfs nauwelijks verstoord geraakt. Zij hebben alleen gehoord over de kruisiging, of misschien zelfs dat niet. De werkelijke gevolgen, de uiteindelijke betekenis en consequenties van de gebeurtenissen, zullen pas veel later duidelijk worden.
Voor de direct betrokkenen is het niet mogelijk het dagelijkse leven zomaar weer op te pakken. Op deze ooggetuigen – ook al waren sommigen dat min of meer toevallig – heeft de kruisiging diepe indruk gemaakt. Ze zijn er zo vol van dat ze hun verhaal kwijt moeten. Ze vertellen het aan wie er maar in de buurt is: hun vrouw, de buurman, een kat.
De Enschedese schrijver/dichter Bert de Haan schreef het verhaal van de kruisiging zoals beleefd door de mensen die erbij waren. Achtereenvolgens vertellen getuigen als Pilatus, een soldaat, Maria Magdalena en Barabbas hun verhaal. Negen verschillende ervaringen van dezelfde gebeurtenis. Aan het einde krijgt de vader nog even het woord. Waar was hij? Waarom greep hij niet in?
EVT brengt deze getuigenissen als docudrama. De acteurs spelen de ooggetuigen, afgewisseld door improvisaties door muzikanten van het Valerius Ensemble.